Alkansyang baboy

Ako ay may alkansyang baboy. Taglay nito ay maputing kutis, nakaumbok na mga labi, mga pisnging tila kinukurot bawat sandali, at puwit na nanaisin mong iunan bawat gabi . Walang ibang nagmamay-ari sa kanya, kundi ako.

"Kapag may isinuksok, may madudukot." Iyan ang laging sinasabi ng aking tatay noong ako ay bata pa. Lingid sa kaalaman ni Nanay, hindi bumababa sa tatlo ang bilang ng alkansya ni Tatay. Mahilig siya sa mga alkansyang kawayan, at tuwing mahuhuli ko siyang nagsusuksok sa mga ito, hindi ko maiwasang mainggit at maghangad na magkaroon ng sariling alkansya.Gayunpaman, ayaw ko ng kawayan. Ang gusto ko ay alkansyang baboy, at sapat na sa akin ang isa.

Ang pag-aasam ay nagkaroon ng katuparan nang ako ay umalis sa poder ng aking mga magulang at magkatrabaho. Tatlong araw matapos ang unang sweldo, napasaakin ang pinakaaasam kong alkansyang baboy.

Maputi ang kutis. Nakaumbok ang mga labi. Tila kinukurot bawat sandali ang mga pisngi. At ang puwit ay nais kong iunan bawat gabi.

Ako ay nagsuksok. Nagsuksok. At nagsuksok pa.

Noong una, tuwing sweldo ko lang nilalagyan ng laman ang aking alkansya. Subalit hindi naglaon, ang pagsusuksok buwan-buwan ay naging linggu-linggo, at saan pa nga ba hahantong ang linggu-linggo kundi sa araw-araw?

Masarap pala, lalo na't masikip ang butas ng aking alkansya.

Hindi ko mapigilan ang sarili kong magsuksok. Magsuksok. At magsuksok pa.

Pero nitong nakaraang buwan, may napansin akong pagbabago sa aking alkansya. Lumalaki ang kanyang tiyan. Ang baboy ay lalong nagiging baboy.

Nang tanungin ko ang aking alkansya tungkol dito, tumugon ang aking baboy, "Ito na ang pinakahihintay natin. Ilang buwan na lang, may madudukot na tayo."

Huh?

Wala akong hinihintay. Ayoko ng madudukot. Ang gusto ko lang ay magsuksok.

Oras na upang sungkitin ang laman ng aking alkansya. Sumaglit ako sa Quiapo, at umuwing bitbit ang isang banig ng tabletas at iba't ibang boteng naglalaman ng mga ugat, sanga at dahon.

"O eto, ikaw na ang pumili kung ano ang gusto mong inumin. Kung ayaw mo namang ipasungkit sa akin ang laman ng tiyan mo, magbihis ka. Maghahanap tayo ng doktor na susungkit diyan."

Pero ayaw tuminag ng aking baboy. Gusto niyang mabuo ang laman ng kanyang tiyan.

Hindi ba niya naiintindihan? Ang laman ng kanyang tiyan ay akin, hindi kanya. Ako ang nagsuksok, siya ay isa lamang lalagyan. Kung ano ang gusto ko, iyon ang masusunod.

Kaya ngayon, ako ay may hawak na martilyo at ang aking alkansya ay nakakulong sa kwarto.

Napag-isip-isip ko, isang bagay lang ang ginagawa sa alkansyang baboy kapag ayaw nitong ipasungkit ang kanyang laman:

Binabasag.

________________________________________________________

Hindi lahat ng istorya ay kailangang magwakas ng maganda, dahil kung hindi ka gugulatin, hindi mo malalamang ng problema pala